Ιστορική αναδρομή στην Εργατική Πρωτομαγιά - αφιέρωμα με εικόνες και video

The Fourth Estate is a famous picture   painted by Giuseppe Pellizza da Volpedo in 1901,   originally entitled The Path of Workers.
φώτο: The Fourth Estate is a famous picture 
painted by Giuseppe Pellizza da Volpedo in 1901, 
originally entitled The Path of Workers. sophia-ntrekou.gr

1 Μαΐου 1886 Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής πραγματοποιούνται συλλαλητήρια με αίτημα την οκτάωρη εργασία. Σε ανάμνηση των διαδηλώσεων, η 1η Μαΐου εορτάζεται σε πολλές χώρες ως Εργατική Πρωτομαγιά.

Έρευνα Σοφία Ντρέκου Αρθρογράφος
(Sophia Drekou, BSc in Psychology)


Πρωτομαγιά θα γιορτάσουμε κι εμείς 
την Ημέρα των Εργατών, 
της εργατικής πρωτομαγιάς
με ιστορία, τραγούδια και αγωνιστικό φρόνημα.
Είναι τόσο και το ελληνικό αίμα που χύθηκε την Πρωτομαγιά που είναι ιεροσυλία να θεωρούμε αυτή τη μέρα σαν μια «Χίπικη Γιορτή των Λουλουδιών». Τα λουλούδια σήμερα, πρέπει να θυμίζουν τους νεκρούς μας ήρωες †. 🌹 🌿
Καλό Παράδεισο στους Αγωνιστές της Εργατικής Τάξης
Αιωνία η Μνήμη στους πεσόντες για την Ανθρωπότητα 


Η Εργατική Πρωτομαγιά ή
Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών

Μέρα απεργίας και όχι αργίας θεωρείται η πρώτη Μαΐου
μέρα ορόσημο για τους εργατικούς αγώνες. Από το μακρινό 
1886 μέχρι σήμερα, η μέρα αυτή συμβολίζει τους αγώνες 
που έδωσαν οι εργαζόμενοι για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους.

Πρώτη Μαΐου: Η Εργατική Πρωτομαγιά ή Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών γιορτάζεται ανά τον κόσμο με διαδηλώσεις και πορείες, με σκοπό την προβολή των κοινωνικών και οικονομικών επιτευγμάτων της διεθνούς εργατικής τάξης.

Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου, η οποία αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της πάλης των τάξεων στη νεότερη εποχή.

Τον Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.

Σικάγο, 1886

Με το σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο», οι δρόμοι του Σικάγο θα γεμίσουν με κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις το 1886. Η πόλη τότε ήταν το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ.

Στους δρόμους θα βρεθούν πάνω 600 χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Αμερική, και πάνω από 80 χιλιάδες στο Σικάγο. Η διαδήλωση πραγματοποιήθηκε ημέρα Σάββατο, εργάσιμη τότε μέρα. Άντρες, γυναίκες και παιδιά βρέθηκαν ειρηνικά στο χώρο συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket. Απέναντί τους είχαν παραταχθεί ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, σχεδόν 1350 άτομα, με οπλοπολυβόλα.

Η διαταγή από τον επικεφαλή της αστυνομίας, για να διαλυθεί η συγκέντρωση, ήρθε. Την ίδια στιγμή μια έκρηξη κοντά στους αστυνομικούς θα δημιουργήσει πανικό στους μεν και τους δε. Οι Αστυνομικοί θα αρχίσουν να πυροβολούν αδιακρίτως.

Μέχρι σήμερα δεν έχουν εξακριβωθεί πόσοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους...

Παγκόσμια Ημέρα

Η 1η Μαΐου θα καθιερωθεί ως η «Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών» στις 20 Ιουλίου το 1889 στο ιδρυτικό συνέδριο της Δεύτερης Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών, την 1η Μαΐου του 1886 στο Σικάγο με σύνθημα «Οκτώ ώρες εργασία, οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες ύπνος», η οποία κατέληξε σε αιματοχυσία.

Για τις σοσιαλιστικές χώρες, όπως η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η Κούβα και τα πρώην Σοβιετικά κράτη, αποτελεί επίσημη γιορτή με τεράστια σημασία.

Στην Ιαπωνία, συμπίπτει με τη λεγόμενη εβδομάδα των αργιών και οι εργοδότες τη δίνουν ως αργία είτε λαμβάνεται ως άδεια άνευ αποδοχών από την πλειονότητα των Ιαπώνων.

Στο Νεπάλ, ορίστηκε ως εθνική αργία το 2007 παρά του ότι γιορτάζεται από 1963.

Διαδηλώσεις με μεγάλη σημασία γίνονται και στη Γερμανία κάθε χρόνο, διοργανωμένες από εργατικά συνδικάτα και πολιτικά κόμματα.

ΗΠΑ και Καναδάς την Ημέρα Εργασίας τη γιορτάζουν την πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου για να αποφύγουν την ταύτιση με τα εργατικά κινήματα της αριστεράς.


Η Πρωτομαγιά στην Αμερική

Τα συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν απεργιακές κινητοποιήσεις την 1η Μαΐου 1886, ωθούμενα από τις επιτυχημένες διεκδικήσεις των συντρόφων εργατών στον Καναδά το 1872. Την περίοδο εκείνη το κανονιστικό πλαίσιο εργασίας στις ΗΠΑ ήταν σχεδόν ανύπαρκτο και οι εργοδότες απασχολούσαν το προσωπικό κατά το δοκούν, ακόμη και τις Κυριακές.

Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο».

Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, ξεχύθηκαν στους δρόμους 600.000 άνθρωποι σε όλη την χώρα. Στην απεργία πήραν μέρος περίπου 350.000 εργάτες σε 1.200 εργοστάσια των ΗΠΑ. Την Πρωτομαγιά, Σάββατο του 1886 έγινε στο Σικάγο η πιο μαχητική πορεία, με τη συμμετοχή 90.000 ανθρώπων. Οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket. Στην κεφαλή της πορείας ήταν ο αναρχοσυνδικαλιστής Άλμπερτ Πάρσονς, η γυναίκα του Λούσι και τα επτά παιδιά τους.

 

Dynamite Bomb Exploding Among Police Ranks  during the Haymarket Square Riot in Chicago, c.1886
φώτο: «ΠρωτοΜαγιά του 1886 στο Σικάγο»
Dynamite Bomb Exploding Among Police Ranks 
during the Haymarket Square Riot in Chicago, c.1886
Το γνωστό σκίτσο ενός αναρχικού που πετάει 
μία βόμβα εμφανίστηκε κατόπιν αυτού του συμβάντος.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1.350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες.

Τα Γεγονότα:


Το πρώτο αίμα χύθηκε δύο ημέρες αργότερα έξω από το εργοστάσιο ΜακΚόρμικ στο Σικάγο. Απεργοσπάστες προσπάθησαν να διασπάσουν τον απεργιακό κλοιό και ακολούθησε συμπλοκή. Η Αστυνομία και οι μπράβοι της επιχείρησης επενέβησαν δυναμικά. Σκότωσαν τέσσερις απεργούς και τραυμάτισε πολλούς.

Την επομένη αποφασίστηκε συλλαλητήριο καταδίκης της αστυνομικής βίας στην Πλατεία Χεϊμάρκετ, με πρωτοστατούντες τους αναρχικούς. Η συγκέντρωση ήταν πολυπληθής και ειρηνική.


Το κακό, όμως, δεν άργησε να γίνει. Οι αστυνομικές δυνάμεις πήραν εντολή να διαλύσουν δια της βίας τη συγκέντρωση και τότε από το πλήθος των απωθούμενων διαδηλωτών ρίχθηκε μια χειροβομβίδα προς το μέρος τους, η οποία εξερράγη, σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και τραυματίζοντας δεκάδες.

Η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά βούληση κατά των συγκεντρωμένων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τουλάχιστον τέσσερις διαδηλωτές και να τραυματιστεί απροσδιόριστος αριθμός, ενώ έξι αστυνομικοί έχασαν τη ζωή τους από πυρά (φίλια ή των διαδηλωτών παραμένει ανεξακρίβωτο), ανεβάζοντας τον αριθμό τους σε επτά.

Για τη βομβιστική επίθεση, που προκάλεσε τον θάνατο του αστυνομικού, κατηγορήθηκαν οι αναρχοσυνδικαλιστές Άουγκουστ Σπις, Γκέοργκ Έγκελ, Άντολφ Φίσερ, Λούις Λινγκ, Μίκαελ Σβαμπ, Σάμουελ Φίλντεν, Όσκαρ Νίμπι και Άλμπερτ Πάρσονς, που ήταν από τους οργανωτές της διαδήλωσης. Όλοι, εκτός του Πάρσονς και του Φίλντεν, ήταν γερμανοί μετανάστες. Η δίκη των οκτώ ξεκίνησε στις 21 Ιουνίου 1886.

ΔΕΙΤΕ: Μάνα δεν είμαι αναρχικός

Ο εισαγγελέας Τζούλιους Γκρίνελ ζήτησε τη θανατική ποινή και για τους οκτώ κατηγορουμένους, χωρίς να προσκομίσει κανένα στοιχείο που να τους συνδέει με τη βομβιστική επίθεση. Απλώς, είπε ότι οι κατηγορούμενοι ενθάρρυναν με τους λόγους τους τον άγνωστο βομβιστή να πραγματοποιήσει την αποτρόπαια πράξη του, γι’ αυτό κρίνονται ένοχοι συνωμοσίας.

Από την πλευρά της, η υπεράσπιση έκανε λόγο για προβοκάτσια και συνέδεσε τη βομβιστική επίθεση με το διαβόητο πρακτορείο ντετέκτιβ «Πίνκερτον», που συχνά χρησιμοποιούσαν οι εργοδότες ως απεργοσπαστικό μηχανισμό.

Οι ένορκοι εξέδωσαν την ετυμηγορία τους στις 20 Αυγούστου 1886 κι έκριναν ενόχους και τους οκτώ κατηγορούμενους. Οι Σπις, Έγκελ, Φίσερ, Λινγκ, Σβαμπ, Φίλντεν και Πάρσονς καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ ο Νίμπι σε κάθειρξη 15 ετών.

Μετά την εξάντληση και του τελευταίου ενδίκου μέσου, ο κυβερνήτης της Πολιτείας του Ιλινόις, Ρίτσαρντ Όγκλεσμπι, μετέτρεψε σε ισόβια τις θανατικές ποινές των Σβαμπ και Φίλντεν, ενώ ο Λιγκ αυτοκτόνησε στο κελί του.

Έτσι, στις 11 Νοεμβρίου 1887 οι Σπις, Πάρσονς, Φίσερ και Έγκελ οδηγήθηκαν στην αγχόνη, τραγουδώντας τη «Μασσαλιώτιδα», πολεμικό επαναστατικό άσμα, που υιοθετήθηκε προοδευτικά ως Εθνικός Ύμνος της Γαλλίας. Γράφτηκε στις 24 Απριλίου 1792. Η δίκη των οκτώ θεωρείται από διαπρεπείς αμερικανούς νομικούς ως μία από τις σοβαρότερες υποθέσεις κακοδικίας στην ιστορία των ΗΠΑ.


Στις 26 Ιουνίου 1893 ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Πίτερ Άλτγκελντ παραδέχθηκε ότι και οι οκτώ καταδικασθέντες ήταν αθώοι και κατηγόρησε τις αρχές του Σικάγου ότι άφησαν ανεξέλεγκτους τους ανθρώπους του «Πίνκερτον».

Ως μια ύστατη πράξη δικαίωσης έδωσε χάρη στους φυλακισμένους Φίλντεν, Νίμπε και Σβαμπ. Αυτό ήταν και το πολιτικό του τέλος. Αργότερα, ο επικεφαλής της αστυνομίας του Σικάγου, που έδωσε την εντολή για τη διάλυση της συγκέντρωσης, καταδικάσθηκε για διαφθορά.

Μέχρι σήμερα παραμένει ανεξακρίβωτο ποιος ήταν ο δράστης της βομβιστικής επίθεσης.

 Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: «Κάποια κόμματα των εργατών στον κόσμο, διαμαρτυρόμενα εναντίον της άδικης μοιρασιάς του πλούτου στη γη, βρίσκουν αναγκαίο να διαμαρτύρονται και εναντίον της πίστης. Τούτη η διαμαρτυρία των εργατών ενάντια στην πίστη μέχρι ενός σημείου είναι και δικαιολογημένη. Είναι δικαιολογημένη τόσο όσο αναφέρεται σε διαστρεβλωμένες μορφές της πίστης, που έβαλαν τον εαυτό τους στην ταπεινή υπηρεσία του καπιταλισμού και oι οποίες στηρίζουν μια οφθαλμοφανή οικονομική αδικία, κάτω από την οποία αναστενάζουν και πεθαίνουν χιλιάδες και εκατομμύρια ανθρώπων... Διαβάστε περισσότερα »

Η Εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα


Από τον Απρίλιο του 1936 την Ελλάδα σαρώνει ένα μεγαλειώδες απεργιακό κύμα με κέντρο τη Θεσσαλονίκη και τους καπνεργάτες, που αποτελούν το πιο οργανωμένο κίνημα της εποχής. Η εξέγερση των εργατών στη Θεσσαλονίκη επεκτείνεται σε πολλές άλλες ελληνικές πόλεις, αποτελώντας έναν από τους βασικότερους σταθμούς στο ελληνικό εργατικό κίνημα.

Την εποχή της εργατικής εξέγερσης, είχε προηγηθεί η οικονομική ύφεση προερχόμενη από το κραχ του 1929 στην παγκόσμια οικονομία) και η συνακόλουθη πτώχευση του 1932. Όμως δεν ήταν μόνον αυτό το οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο. Πριν από την κρίση, στην Ελλάδα είχε ήδη αποτύχει οικτρά η Μεγάλη Ιδέα του Βενιζέλου. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, δεν υπήρχε πια η Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Επιπλέον, οι πρόσφυγες που είχαν έρθει στη χώρα είχαν δώσει μιας πρώτης τάξεως δικαιολογία σε εργοδότες να μειώσουν τα μεροκάματα.

Άλλη μια δικαιολογία για τους εργοδότες, ώστε να μειώσουν τις αμοιβές ήταν ενδεχομένως και η παγκόσμια οικονομική κρίση της εποχής (1929-1932). Οι αμοιβές των 48.000 περίπου καπνεργατών έπεσαν από τις 135-150 δραχμές στις 75 δραχμές. Μάλιστα, πολλοί αναγκάζονταν να δουλεύουν δωρεάν μόνον για τα ένσημά τους.

Με βασικό, λοιπόν, αίτημα την αύξηση των κουρεμένων ημερομισθίων τους, στα τέλη Απριλίου του 1936 λαμβάνει χώρα στη Θεσσαλονίκη το πρώτο καπνεργατικό συνέδριο. Εκεί αποφασίζεται απεργία για τις 29 του μήνα. Αξίζει να σημειωθεί εδώ, πώς ανάμεσα στα εκατοντάδες εργατικά σωματεία που υπήρχαν στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια αυτά -σύμφωνα με το «Παλίμψηστο του αίματος» του Γιώργου Αναστασιάδη, καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης- υπήρχε η Εθνική Ένωσις «Ελλάς» (ΕΕΕ), με ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο, ήταν δε και αντισημιτική.

Στις 6 Μαΐου, όπως αναφέρεται στα «Νέα», μέλη της ΕΕΕ πυροβολούν εναντίον απεργών τσαγκαράδων στην Πλατεία Βλάλη και η έφιππη αστυνομία, απ’ την άλλη, συγκρούεται με ομάδες απεργών.


Στις 8 Μαΐου η πόλη έχει μετατραπεί πλέον σε πεδίο μάχης, με 70 περίπου τραυματίες απεργούς.


Στις 9 Μαΐου η απεργία είναι κάτι παραπάνω από γενική. Συμμετέχουν σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι. Στις 10:30 το πρωί στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Εγνατίας πέφτει νεκρός ο νεαρός αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Είναι ο πρώτος νεκρός ενώ ακολουθούν και άλλοι στη συνέχεια. Ο θρήνος της μητέρας του πάνω στο πτώμα του γιου της, που καταγράφηκε φωτογραφικά ενέπνευσε το Γιάννη Ρίτσο στον «Επιτάφιο».

Την επόμενη ημέρα, η κηδεία των θυμάτων είναι πραγματικός λαϊκός ξεσηκωμός. Στο νεκροταφείο συγκεντρώνονται περίπου 150.000 άνθρωποι.

Στις 11 Μαΐου κηρύσσονται απεργίες διαμαρτυρίας σε πολλές πόλεις της χώρας και στις 13 Μαΐου πανελλαδική απεργία.

Βίντεο: απόσπασμα από την «Μηχανή του χρόνου»
για τον Ματωμένο Μάη του ’36 | Ολόκληρη ΕΔΩ












Ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς έγινε το 1893

Στη χώρα μας, ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς έγινε το 1893, στην Αθήνα, με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη. Η 1η Μαΐου ήταν Σάββατο και εργάσιμη. Έτσι, επελέγη η Κυριακή 2 Μαΐου, για να έχει η γιορτή μαζικό χαρακτήρα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Σοσιαλιστής», που εξέδιδε ο Καλλέργης, στις 5 το απόγευμα της Κυριακής συγκεντρώθηκαν στο Στάδιο πάνω από 2.000 σοσιαλιστές και εργαζόμενοι. Η «Εφημερίς» τους υπολόγισε μόνο σε 200 και σημείωνε σε άρθρο της: «Οι πλείστοι εξ αυτών ήσαν εργάται, ευπρεπώς κατά το πλείστον ενδεδυμένοι, με ερυθράς κονκάρδας επί της κομβιοδόχης, και πολύ ήσυχοι άνθρωποι. Αυτοί είναι οι πρώτοι σοσιαλισταί εν Ελλάδι, και συνήλθον χθες εις το πρώτον αυτών εν Αθήναις συλλαλητήριον».

Οι συγκεντρωμένοι ενέκριναν ψήφισμα το οποίο είχε ως εξής:

«Συνελθόντες σήμερον την 2 Μαΐου, ημέραν Κυριακήν και ώραν 5 μ.μ. εν τω Αρχαίω Σταδίω, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι μέλη του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου» και υπό μισθόν πάσχοντες εψηφίσαμεν:
Α) Την Κυριακήν να κλείωσι τα καταστήματα, καθ' όλην την ημέραν, και οι πολίται ν' αναπαύωνται.
Β) Οι εργάται να εργάζωνται 8 ώρας την ημέραν.
Γ) Ν' απονέμηται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και καταστάντας ανικάνους προς διατήρησιν εαυτών και της οικογενείας των.
Δ) Το συμβούλιον του «Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου» να επιδώση το ψήφισμα εις την Βουλήν.»

Το ψήφισμα επεδόθη, τελικά, στον Πρόεδρο της Βουλής την 1η Δεκεμβρίου 1893 από τον Σταύρο Καλλέργη. Ο πρωτοπόρος σοσιαλιστής ανήλθε στη συνέχεια στο δημοσιογραφικό θεωρείο και περίμενε με ανυπομονησία από τον Πρόεδρο της Βουλής να το εκφωνήσει. Αυτός κωλυσιεργούσε και «ησχολείτο εις την ανάγνωσιν ετέρων αναφορών προερχομένων εκ διαφόρων προσώπων και πραγματευομένων κατά το μάλλον και ήττον περί ανέμων και υδάτων», όπως έγραψε στον «Σοσιαλιστή».

Ο Καλλέργης διαμαρτυρήθηκε μεγαλοφώνως και με εντολή του Προέδρου συνελήφθη για διατάραξη της συνεδρίασης. Οι στρατιώτες της φρουράς, αφού τον κτύπησαν με τα κοντάκια των όπλων τους, τον μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα, όπου παρέμεινε επί διήμερο. Στις 9 Δεκεμβρίου 1983 δικάστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 ημερών, τις οποίες εξέτισε στις φυλακές του Παλαιού Στρατώνα. Με τον περιπετειώδη αυτό τρόπο έληξε και τυπικά ο πρώτος εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα.

Χρονολόγιο

Το 1893 ο Σταύρος Καλλέργης προσπαθεί να διοργανώσει στο Παναθηναϊκό Στάδιο μία κινητοποίηση μέσω του Σοσιαλιστικού Συλλόγου. Συγκεντρώνονται μόλις 2.000 άνθρωποι, αριθμός απαγορευτικός για να ανησυχήσουν οι αρχές. Ζητούν 8ωρο, καθιέρωση της Κυριακής ως αργίας κι η ασφάλισή τους από το κράτος.

Το ψήφισμά τους εγκρίνεται ομόφωνα, αλλά η κωλυσιεργία είναι μεγάλη. Το επιδίδουν την 1η Δεκεμβρίου 1893 στον Πρόεδρο της Βουλής. Εκείνος καθυστερεί ακόμη περισσότερο, δεν το εκφωνεί κι αντίδραση του Καλλέργη, επιφέρει την σύλληψή του και τον ξυλοδαρμό για δύο ημέρες στο αστυνομικό τμήμα, όπου μεταφέρθηκε.

Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί η σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.

Το κίνημα ατόνησε κι εξαφανίστηκε. Πέρασαν 17 χρόνια και...

το 1911 εορτάζεται και πάλι η εργατική πρωτομαγιά. Δημιουργούνται δευτεροβάθμιες οργανώσεις και ξεσπούν πολυήμερες απεργίες σε όλη την επικράτεια. Στη Θεσσαλονίκη η αστυνομία παρεμβαίνει για να διαλύσει το πλήθος συλλαμβάνοντας τα στελέχη της «φεντερασιόν Θεσσαλονίκης». Στην Αθήνα η αστυνομία συλλαμβάνει τους τρεις επικεφαλής της οργάνωσης των κινητοποιήσεων στο Μετς, με το αιτιολογικό ότι δεν είχαν άδεια.


Η επόμενη απόπειρα γίνεται...

το 1919, ένα χρόνο μετά την ίδρυση της ΓΣΕΕ, σε 12 πόλεις πανελλαδικά.

Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες

Οι δολοφονίες των εργατών αποτέλεσαν την έμπνευση του Ρίτσου για τον «Επιτάφιο».

Τελικώς το 8ωρο στην Ελλάδα (όπως και το ΙΚΑ) από 27/6/1932.

Σημειώνεται ότι στην Καισαριανή την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την εκτέλεση 200 Ελλήνων πατριωτών, κομμουνιστών και αριστερών αγωνιστών, ως αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού στρατηγού και των τριών συνοδών του, που έγινε στις 27 Απριλίου 1944 σε τοποθεσία κοντά στους Μολάους Λακωνίας.

Οι 200 της Καισαριανής μεταφέρθηκαν απ’ το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, όπου ήταν κρατούμενοι, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκεί εκτελέστηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.

Ένα από τα έπη της ελληνικής ποιήσεως «Επιτάφιος»
Γιάννης Ρίτσος: Μέρα Μαγιού μου μίσεψες

tasos-tousis-dead-mother-thes1936
Η μητέρα του Τάσου Τούση θρηνεί τον γιο της: 
η ιστορική φωτογραφία της 9ης Μαΐου 1936, 
που ενέπνευσε τον Επιτάφιο του Ρίτσου.

Ένα από τα έπη τής ελληνικής ποιήσεως γράφτηκε με αφορμή μια πρωτομαγιάτικη φωτογραφία. Είναι ο Επιτάφιος που δημοσιεύθηκε στις 8 Ιουνίου 1936, του κορυφαίου νεοέλληνα λυρικού Γιάννη Ρίτσου. ποιητή της Ρωμιοσύνης, ο οποίος, με καταγεγραμμένα στο γονιδίωμα του τα ομηρικά μοιρολόγια της Μαλβάζιας και της Ακροταιναρίας, αποτύπωσε, συν τοις άλλοις, το μεγαλειώδες: «άρμεγες με τα μάτια σου το φώς της οικουμένης». Ο Γιάννης Ρίτσος λέει στον Μίκη Θεοδωράκη για τον Επιτάφιο.

Βίντεο: Η ιστορική αναδρομή στην 
Πρωτομαγιά (Αμερική κ' Ελλάδα)


 Working Class Hero: John Lennon (1970)
Το τραγούδι ύμνος στην εργατική τάξη,
που έστειλε τον Τζον Λένον στο εδώλιο!

ΠερισσότεραΠρωτομαγιά

Βίντεο ΜΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟ 1987 ΣΤΗΝ ΕΡΤ: Μουσική και συζήτηση του Μίκη Θεοδωράκη με το Γιάννη Ρίτσο για την ιστορία του έργου. Ο Μίκης και ο Ρίτσος μιλούν για τα γεγονότα της Πρωτομαγιάς το 1936 στη Θεσσαλονίκη και ο Ρίτσος διαβάζει στίχους από τον Επιτάφιο και ο Μίκης διευθύνει την ορχήστρα και η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά τα 8 τραγούδια που μελοποίησε ο Μίκης.












Dedicated to Ernesto Che Guevara, a real working
class hero. Song: Working Class Hero,
by John Lennon (1971). Version by Green Day.












(GR) Βίντεο-αφιέρωμα στην Εργατική Πρωτομαγιά
και στους αγώνες των εργαζομένων όλου του κόσμου.
Τραγούδι: "A Working Class Hero" (John Lennon), Green Day.












[GR] Απόσπασμα ομιλία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα,
ως υπουργού Βιομηχανίας της επαναστατικής
κυβέρνησης της Κούβας. Αναφέρεται στον
Ιμπεριαλισμό και στο τρίπτυχο "Μελέτη, δουλειά και τουφέκι".
Che Guevara: "Study, Work and Rifle" (Greek subt)













Διάλογοι στο facebook

Σοφία Ντρέκου: 30 Απριλίου 2014 στις 11:14 μ.μ.: Καλή Πρωτομαγιά... και θα γιορτάσουμε κι εμείς την μεγάλη ημέρα της εργατικής πρωτομαγιάς με λόγια του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς...

Νίκος Χρονόπουλος: Θα ήταν μεγάλη ημέρα αυτή της εργατικής πρωτομαγιάς εάν πραγματικά την γιόρταζαν όλοι οι Έλληνες. Δυστυχώς τη μέρα αυτή τη γιορτάζουν μόνο ορισμένοι ελάχιστοι εργαζόμενοι. Αντίθετα η εποχή μας θυμίζει άλλες εποχές όπου οι εφοπλιστές ή οι διάφοροι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων απαιτούν από τους εργαζόμενους εργασία ακόμη και αυτήν την ημέρα της πρωτομαγιάς. Έτσι λοιπόν η ημέρα της πρωτομαγιάς έχει καταντήσει πλέον αργία μόνο για τους καθηγητές ...οι οποίοι κλεισμένοι στον μικρόκοσμο των σχολείων τους αδυνατούν τις περισσότερες φορές να κοιτάξουν γύρω τους και να δουν ότι το 2014 στην Ελλάδα δεν υπάρχει η μέρα της πρωτομαγιάς. 30 Απριλίου 2014 στις 11:46 μ.μ.

Σοφία Ντρέκου: Έχεις δίκιο Νίκο, γυρίζουμε πίσω στον χρόνο και σε μέρες εργασιακής εκμετάλλευσης, αυτό διαπιστώνουμε μέρα με την μέρα. Ας βοηθήσει ο Θεός αφού του Το ζητήσουμε με την δικαιοσύνη Του! Χριστός Ανέστη και Καλή Πρωτομαγιά! 1 Μαΐου 2014 στις 12:11 π.μ.


Νίκος Χρονόπουλος: Αληθώς ο κύριος. Τα τελευταία χρόνια την ημέρα της πρωτομαγιάς βλέπουμε όλο και περισσότερες διώξεις πολιτών επειδή τόλμησαν και σήκωσαν ανάστημα. Υπάρχουν εργασιακοί τομείς όπου το ''αφεντικό'' αποφασίζει πως δεν είναι αργία η μέρα αυτή... και αυτό είναι πλέον ο νόμος... και αυτό είναι το μέλλον και το παρόν για όλους μας. 1 Μαΐου 2014 στις 12:26 π.μ.


Θάλια Παπά: Καλή πρωτομαγιά με αγωνιστικότητα και καλή λευτεριά !!!!! 1 Μαΐου 2014 στις 12:33 π.μ.


Σοφία Ντρέκου: Νίκο, η Εργατική Πρωτομαγιά όπως όλοι μας ξέρουμε το σύνθημα, ΔΕΝ είναι Αργία, είναι ΑΠΕΡΓΙΑ! Καλή Λευτεριά! 1 Μαΐου 2014 στις 1:08 π.μ. ·


Σοφία Ντρέκου: Θάλια μου, καλή πρωτομαγιά με αγώνα και πίστη στην Δικαιοσύνη Του Θεού! 1 Μαΐου 2014 στις 1:09 π.μ. 

Σοφία Ντρέκου: Καλό Μήνα... Ήρωας της εργατικής τάξης.

Από την πρώτη στιγμή της γέννησης σου σε κάνουν να νιώθεις ασήμαντος
Με το να μην σου δίνουν καθόλου χρόνο αντί να σου τον δίνουν όλο.
Μέχρι ο πόνος να γίνει τόσο δυνατός που να μην νιώθεις τίποτα άλλο. 
Ήρωας της εργατικής τάξης είναι κάτι που αξίζει να είσαι...












υιος ασωτος υιος ασσωτος: Πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες... Αυτή η εξαθλίωση του Λαού μας που είδαμε εχτές, μια συντεταγμένη επίθεση στον βωμό του χρηματιστικού κεφαλαίου, πρέπει όχι μόνον να ανησυχεί, όχι μόνο να προβληματίζει, μας καλή να πάρουμε θέση. Όχι δεν πάει άλλο. 1 Μαΐου 2014 στις 3:39 π.μ.

Σοφία Ντρέκου: Πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες... σωστά! Καλή κι αγωνιστική Πρωτομαγιά Σωτήρη μου! 1 Μαΐου 2014 στις 4:06 π.μ.


Αντώνης Παπαγεωργόπουλος: Καλό μήνα Σοφία! 1 Μαΐου 2014 στις 8:23 π.μ.


Maria Ioannidou: Και να μην ξεχνάμε δεν είναι αργία η σημερινή ημέρα αλλά «απεργία», λέξη που φαντάζει αδιανοήτο να ειπωθεί ακόμα. 1 Μαΐου 2014 στις 10:32 π.μ.


Ioanna Tsigeni: Καλό μήνα. Με τη ζωντάνια που δίνουν οι μέρες του Μαγιού να πορευόμαστε στη ζωή μας, άγρυπνοι και με διάθεση για συνεχή αγώνα. Γιατί ως γνωστό τίποτα μα τίποτα δε χαρίστηκε ποτέ. Ούτε υλικό, ούτε εργασιακό και πολύ περισσότερο πνευματικό. Καλό αγώνα 1 Μαΐου 2014 στις 10:48 π.μ.


Athanasios Moustakis: Χριστός ανέστη! Καλό μήνα! 1 Μαΐου 2014 στις 11:37 π.μ.


Σοφία Ντρέκου Χριστός Ανέστη παιδιά και με αγωνιστικό πνευματικό μα και με ψηλά το κεφάλι όπως ταιριάζει στους αγωνιστές του Χριστού! 1 Μαΐου 2014 στις 2:00 μ.μ. ·


Νίκος Χρονόπουλος: Σήμερα, βάσει νόμου, οι αργίες διακρίνονται σε αυτές που έχουν καθοριστεί ως ημέρες υποχρεωτικής αργίας, κατά τις οποίες απαγορεύεται κάθε βιομηχανική, βιοτεχνική, εμπορική εργασία και κάθε επαγγελματική εν γένει δραστηριότητα, καθώς βέβαια και η απασχόληση των μισθωτών, και ως ημέρες προαιρετικής αργίας, στις οποίες επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του εργοδότη η λειτουργία της επιχείρησης και η απασχόληση ή μη των μισθωτών που απασχολούνται από αυτόν.


Η 1η Μαΐου, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Α.Ν. 380/68, αποτελεί υποχρεωτική αργία, όταν κηρύσσεται ως τέτοια με απόφαση του υπουργού Απασχόλησης, διαφορετικά εντάσσεται στις προαιρετικές αργίες. 1 Μαΐου 2014 στις 2:08 μ.μ. 


Νίκος Χρονόπουλος: Βάση νόμου λοιπόν εάν η διακριτική ευχέρεια του εργοδότη σε αφήσει να είσαι αγωνιστής εκείνη τη σπουδαία ημέρα όλα καλώς... Εάν όμως δεν σε αφήσει... μπορεί να βρεθείς στο σπίτι σου άνεργος εάν το βουλώσεις... ή στα κρατητήρια με εισαγγελική παρέμβαση εάν γίνεις ''ενοχλητικός'' για τον εργοδότη. 1 Μαΐου 2014 στις 2:12 μ.μ.

Νίκος Χρονόπουλος: Πάντως εάν τελικά δε το βάλεις κάτω και γίνεις ''ενοχλητικός'' για τον εργοδότη... μη περιμένεις να βγει ο κόσμος στους δρόμους γι' συμπαράσταση, ούτε λαϊκές κινητοποιήσεις. Όλοι θα πουν πως είσαι αριστερός και θα σε απορρίψουν...Θα σε απορρίψει μία κοινωνία που ζητιανεύει λίγα ψίχουλα ευρώ και ξεπουλάει όλες της τις ελευθερίες σε επιτήδειους για το σκοπό αυτό. 1 Μαΐου 2014 στις 2:18 μ.μ.

Karolina Palaiologou: Αληθώς Ανέστη, Σοφούλα μου !!! Καλό μήνα και Χαρούμενη Πρωτομαγιά!!! Αγωνιστικότατο το πνεύμα και το φρόνημα !!! Αρκεί να μείνει έτσι και μετά τη σημερινή μέρα !!! Να μην ξεχνάμε, να διδασκόμαστε και να τιμάμε με τη στάση και τη ζωή μας τώρα περισσότερο από ποτέ, όλους όσους αγωνίστηκαν για τα δικαιώματά μας (αυτά που ένα-ένα έχουμε αρχίσει να χάνουμε) !!!! 1 Μαΐου 2014 στις 3:03 μ.μ.


Σοφία Ντρέκου: Νίκο τα είπες όλα μας ενθαρρύνεις όλους! Εμπλούτισες την ανάρτηση με χριστιανικό αγωνιστικό πνεύμα!! Γιατί σήμερα πολλοί ξεχνούν σήμερα το πόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν για να δουλεύουμε εμείς σήμερα 8ωρο και πάνε να το καταργήσουν οι σημερινοί πολιτικοί. Που τί λέω; Ήδη το έχουν καταργήσει!! Ψυχή βαθειά λοιπόν παιδιά και προχωράμε με αγωνιστικό φρόνημα και με τον Σταυρό στο χέρι!! 1 Μαΐου 2014 στις 3:48 μ.μ.


Σοφία Ντρέκου: Και προ πάντων όλων καλοί μου φίλοι να μην ξεχνάμε να μνημονεύουμε τους νεκρούς της Εργατικής Πρωτομαγιάς! 1 Μαΐου 2014 στις 3:49 μ.μ.


Karolina Palaiologou: ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ: Γιάννη Ρίτσου - Μίκη Θεοδωράκη -1 Μάη 1936 Σημαντική παλιά εκπομπή-ντοκουμέντο από τα αρχεία της ΕΡΤ !!! 1 Μαΐου 2014 στις 4:37 μ.μ.

ΙΩΑΝΝΑ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ: Όσο αφορά τα δικαιώματα μας που χάνουμε ένα - ένα αγαπητή μου φίλη Καρολίνα, μου έρχεται στο νου μια λαϊκή ρύση; Ο Θεός να σε φυλάει από την οργή του υπομονετικού ανθρώπου. Ας το γνωρίζουν αυτό οι πολιτικοί άρχοντες, γιατί ο λαός δεν έχει απαντήσει ακόμη !!! Απλά καρτερικά υπομένει. Ως πότε όμως μόνο ο Θεός ξέρει!!! 1 Μαΐου 2014 στις 4:46 μ.μ.

Alexios Panagiotis: ΩΡΑΙΟ... 1 Μαΐου 2014 στις 5:26 μ.μ.


Νικόλαος Λαγουμτζής: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!!! 1 Μαΐου 2014 στις 10:18 μ.μ.


Σοφία Ντρέκου: Αληθώς Ανέστη π. Νικόλαε. Καλό μήνα και σε σας. Σας ευχαριστώ εγκαρδίως για την ευχή σας. 3 Μαΐου 2014 στις 3:35 π.μ.


υιος ασσωτος (Sotirios Laliotis) 10 Μαΐου 2016 ...Και η μάνα κλαίγοντας να εξιστορεί μοιρολογώντας, τις χάρες του παλικαριού, των παλικαριών, του μπροστάρη, των μπροστάρηδων, για μια ζωή καλλίτερη, για το δικαίωμα ώστε η προσφορά του να έχει την δίκαιη ανταπόδοση. Και πίσω στο μαύρο σκοτάδι ο φασισμός μαζί με τα όργανά του, να σχεδιάζουν στο τραπέζι, στο εργαστήρι του τρόμου, τα βρώμικα σχέδια τους για το πισωγύρισμα του υπερήφανου Λαού, για τον εξανδραποδισμό του, την ταπείνωση του, το γονάτισμα του, το πως θα γίνει βορά, στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Από την άλλη ο ποιητής, αυτός που αφουγκράζεται, που αποτυπώνει τα τεκταινόμενα, αυτός που δίνει και την λύση για την αποτροπή των σκοτεινών σχεδίων.

υιος ασσωτος (Sotirios Laliotis) Μαΐου 2018: Ακούστε ακούστε χωριανοί, ένα από τα δεκανίκια της καπιταλιστικής λαίλαπας, η σοσιαλδημοκρατία, πετάει πετάει και πίσω δεν κοιτάει. Απογειώνεται μας λέγει ο εκπρόσωπος του ΟΟΣΑ. Συχωριανοί αντί να κουμπωνόμαστε σε τέτοιες δηλώσεις όπως συνηθίζεται, καλό είναι να βγούμε στους δρόμους, να διεκδικήσουμε να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας, να σταματήσουμε τον εμπαιγμό, να βάλουμε τους κατεργάρηδες εκεί που ανήκουν. Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά, τιμή και δόξα στους αγώνες, τιμή και δόξα στους νεκρούς μας. (πρωτομαγιά Sotirios Laliotis)

Panteleimon Krouskos 1 Μαΐου 2013: Εργατική πρωτομαγιά σήμερα με σημαίες και συνθήματα ιδεών πού πάσχουν να βάλουν τον Άνθρωπο στο χέρι. Παντού γρανάζια! Σ αυτούς πού καρπώνονται και σφετερίζονται τον πλούτο και σε αυτούς πού θέτουν υπό την προστασία και την καθοδήγηση τους, όσους τον διεκδικούν.Πατέρες και καθηγητές παντού. Εξουσία! Φυσικά το ευαγγέλιο την αδικία προς τον εργάτη την παρομοιάζει με αίμα πού χύθηκε στην γη και βοά στα ώτα του Κυρίου Σαβαώθ και το άδικο χρήμα θα ιδρώσει αίμα για να πνίξει τους πλεονέκτες. Κανένας εργατοπατερναλισμός αλλά και κανένας συμβιβασμός με το αρρωστημένο Κεφάλαιο. Απλά σταράτα λόγια. Σκέφτομαι τον Ιερό Νιπτήρα. Αυτός πού αγάπησε δεν αδίκησε αλλά και δεν μπήκε τσομπάνης με την ντουντούκα. Γδύθηκε, έπεσε στα πόδια των υποδεέστερων από Αυτόν και τους τα έπλυνε σαν διάκονος και δούλος. Ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκε να τους εκμεταλλευτεί. Τους διακόνησε...

Panteleimon Krouskos 30 Απριλίου 2014: Αύριο εργατική πρωτομαγιά. Με στενοχωρεί αυτή η μέρα πολύ. Με στενοχωρεί γιατί είναι μια ημέρα των άκρων. Από την μια πλήρη απαξίωση, από την άλλη μονοπωλιακή οικειοποίηση από κόμματα και συνδικάτα. Ο εργάτης απουσιάζει.

Panteleimon Krouskos 1 Μαΐου 2014: Καλημέρα. Χριστός Ανέστη! Καλή Πρωτομαγιά. Είναι θαυμαστό πώς η ανθρωπότητα, πού πέρασε μέσα από τέτοιες αβύσσους μίσους. στυγνής πρακτικότητας και αλληλοκαταστροφής, διατηρεί ακόμα απλοϊκά χαριτωμένα και ωραία στοιχεία της παιδικής της ηλικίας. Ο αφελής παγανισμός πέθανε και πέρασε ανεπιστρεπτί, όμως η τιμή και η δόξα της εορτής των λουλουδιών, περνάει από γενιά σε γενιά αλώβητη. Ο άνθρωπος είναι δεμένος με την φύση και τις διαδοχικές φάσεις κυριαρχίας της μέσα στον χρόνο: ανθηφορία, οργασμός, θέρος, φθορά, θάνατος, αναγέννηση. Για εμάς τους χριστιανούς συμπίπτει με την αναστάσιμη πασχαλινή περίοδο η πρωτομαγιά και είναι η συμβολή της φύσης στο πανηγύρι του Αναστημένου Χριστού.

Ερχόμαστε στην εργατική πρωτομαγιά. Μέσα σε λίγα χρόνια καταπατήθηκαν, λεηλατήθηκαν όλα τα εργατικά δικαιώματα, ελέω ενός στυγνού νεοφιλελευθερισμού, μια τυραννίας πεφωτισμένων νόων. Και ο εργάτης πού μίσησε την τάξη του και τις καταβολές του, πού αγνόησε την δύναμή του, τα παρεχώρησε όλα. Όχι αμαχητί βέβαια. Υπάρχει ακόμα φιλότιμο και διάθεση για αξιοπρέπεια στον κόσμο. Όμως πιο δυνατή είναι η συνήθεια, η διάθεση για παραίτηση και μια αρρωστημένη αγωνία του εργατικού ανθρώπου να απαρνηθεί την τάξη του και τους αγώνες της και να μεταπηδήσει σε μια πιο ευνοημένη τάξη ανθρώπων. Σε τεχνητούς παραδείσους. Είναι τραγικό πώς ο ελεύθερος άνθρωπος, ο τελευταίος ελεύθερος άνθρωπος, αυτός πού στηρίζεται στα χέρια του και στην κρίση του, θέλει να μεταμορφωθεί σε έναν άχαρο υποταγμένο μικροαστό και αυτό το θεωρεί ανέλιξη και πρόοδο. Ο Θεός να φωτίζει τους εργάτες να καταλάβουν πώς είναι η τελευταία υπολογίσιμη κοινωνική δύναμη. Γιατί από τα γιαπίσκουλα και τους χαρτογιακάδες δεν περιμένουμε καμιά προκοπή.

Panteleimon Krouskos 1 Μαΐου 2015: Δεν μπορώ, σήμερα, πρωτομαγιά να μην θυμηθώ τον Μάη του 68. Οι πρωτεργάτες και οι συμμετέχοντες, νέοι τότε και γεμάτοι γόνιμο αναρχισμό και όνειρα, έγιναν σήμερα οι στυλοβάτες της Νέας Τάξης και οι κύριοι εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού και της εξουσιαστικής δαιμονοκρατίας. Τόσα τριαντάφυλλα, τα 'καψε το χιόνι. Γι' αυτό και δεν πιστεύω στον αιώνιο άνθρωπο και τις επαναστάσεις του. Ο άνθρωπος είναι ψεύτης. Το λέει και η Γραφή. Η μόνη ανακαίνιση είναι στον εν Χριστώ άνθρωπο. Τελεία, παύλα και υπογραφή.

Panteleimon Krouskos 1 Μαΐου 2016: Σήμερα Πρωτομαγιά και η ζωή του εργάτη αντί να αλλάξει πάει από το κακό στο χειρότερο. Ανεργία, μετανάστευση, φτώχεια, χαμηλά μεροκάματα, εξαντλητικά ωράρια, συμβάσεις με γκανγκστερικούς εκβιασμούς, αναρχοπλουτισμός από τους ολίγους. Και πλεονάζουν και οι σοσιαλιστικές κυβερνήσεις ανά τον κόσμο... Ειδικά στην Ελλάδα το αυθόρμητο αχρωμάτιστο Εργατικό Κίνημα πού έδωσε αιματηρούς αγώνες, κομματικοποιήθηκε, έγινε συνδικάτο για να βρούν καταφυγή επαγγελματίες εργατοπατέρες, αποξενώθηκε από τον αυθορμητισμό και την γνήσια τιμιότητα της εργατικής τάξης, έγινε γρανάζι σε σύστημα παραγωγής. Το μόνο πού κατάφερε είναι να πάρει την απεργία της Πρωτομαγιάς, να την κάνει αργία και να την μεταθέσει μετά διήμερον σε μια λογική ραχάτι λεβαντίνου. Αλλού χύνεται αίμα πάντως σαν σήμερα. Εμείς έχουμε αργίες! Ο εργάτης είναι η βάση μιας κοινωνίας. Είναι αυτός πού παρέχει τον εαυτό του, πού παρέχει με τα χέρια του. Αυτός πού δημιουργεί και προσφέρει. Γι' αυτό και ο Χριστός όταν έγινε άνθρωπος, εργάτης διάλεξε να γίνει. Έφτιαχνε ζυγούς για να μας διδάξει το ίσον και την αδελφωσύνη και άροτρα για να μας δείξει την αξία της δημιουργίας και της σκληρής καλλιέργειας του εαυτού μας και των αρετών. Ο εργάτης είναι ο ελεύθερος άνθρωπος πού στηρίζεται στην δύναμη και στα χέρια του. Δεν πρέπει να καταντήσει δούλος των επιτηδείων και των καταστάσεων.

Panteleimon Krouskos 1 Μαΐου 2017 · Εργατική πρωτομαγιά. Όταν κάποτε υπήρχαν άνθρωποι με αξιοπρέπεια, οι δρόμοι βάφονταν κόκκινοι από το αίμα, για να μπορούνε οι μελλούμενες γενεές να έχουν οκτάωρο, εργασιακά δικαιώματα, ανθρώπινη ζωή. Σήμερα, με τόσο σοσιαλισμό όλα αυτά μπήκαν στο μουσείο με τους γραφικούς μεγάλους ήρωες του παρελθόντος. Με τόσα κομματισμένα λάβαρα πομπώδη και προσκυνημένα, χάθηκε ο αγνός εργάτης. Ο εργάτης πού μεταμορφώθηκε σε κοιλαρά μικροαστό και το μόνο δικαίωμα πού του έμεινε ακόμα όρθιο σήμερα να το κλαίει, είναι το ότι θρηνεί πάνω στα ερείπια του χαμένου ονείρου του για υλική ευδαιμονία. Συστημικές επαναστάσεις και καμαρωτός ειλωτισμός. Με γειά μας και χαρά μας!

Panteleimon Krouskos 1 Μαΐου 2017 · Χαίρετε! Χριστός Ανέστη! Καλή Πρωτομαγιά! ...της χαράς ευαγγέλια... Γυναῖκες ἀκουτίσθητε, φωνὴν ἀγαλλιάσεως, Τύραννον ᾍδην πατήσας, φθορᾶς ἐξήγειρα κόσμον, δράμετε φίλοις εἴπατε, τοῖς ἐμοῖς εὐαγγέλια· βούλομαι γὰρ τὸ πλάσμα μου, χαρὰν ἐκεῖθεν αὐγάσαι, ἐξ ἧς προῆλθεν ἡ λύπη.

Panteleimon Krouskos 30 Απριλίου 2018: Αύριο είναι η Εργατική Πρωτομαγιά. Χωρίς κομματισμούς και ιδεολογικούς επιθετικούς προσδιορισμούς και επιτήδειους κοινοτυπισμούς, μπορούμε να αποδώσουμε τιμή και δόξα στην εργατική τάξη, στον Εργάτη με το ε κεφαλαίο. Ο άνθρωπος πού δουλεύει με τα χέρια και το νου του, είναι πραγματικά ελεύθερος και δημιουργικός, χρήσιμος. Ζει με την πνοή και την ελευθερία του πλάστη. Ο εργάτης είναι το άλας και ο στύλος της κοινωνίας. Ο άνθρωπος πού μοχθεί για να έχουμε ψωμί να φάμε, σπίτι δομημένο να μείνουμε, ζεστό ρούχο να φορέσουμε, χαρτί για βιβλία μας και μηχανές για να μας εξυπηρετούν. Ποτέ πιά εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και δουλοπαροικία. Ξεχωριστή ευλογία για μένα σαν χριστιανό, είναι πώς και ο Κύριος μας ανήκε στην εργατική τάξη. Ήταν ξυλουργός. Έφτιαχνε ζυγούς για να μας διδάξει το δίκαιο και το ίσον και εργαλεία για να μας διδάξει την αξία της εργασίας και δούλευε το ξύλο για να μας θυμίσει πώς ο ίδιος είναι ο δημιουργός και τεχνίτης των πάντων. Πρώτη εντολή η εργασια και η συνδημιουργία με τον Θεό. 30 Απριλίου 2015

Panteleimon Krouskos 1 Μαΐου 2018 · Χριστός ανέστη! Καλή Πρωτομαγιά!
Τοῦ Μαϊοῦ ροδοφαίνεται ἡ μέρα ποὺ ὡραιότερη φύση ξυπνάει 
καὶ τὴν κάνουν λαμπρὰ καὶ γελάει πρασινάδες, ἀχτίδες, νερά.
Ἄνθη κι ἄνθη βαστοῦνε στὸ χέρι παιδιὰ κι ἄντρες, γυναῖκες καὶ γέροι
ἀσπροεντύματα, γέλια καὶ κρότοι, ὅλοι οἱ δρόμοι γιομάτοι χαρά.
Ναί, χαρεῖτε τοῦ χρόνου τὴ νιότη, ἄνδρες, γέροι, γυναῖκες παιδιά. Δ. Σολωμός

Εξωτερικοί σύνδεσμοι:

3 σχόλια:

Μιχάλης είπε...

- Εύγε δυό!
. . . . . . ειδικά και γενικά

Unknown είπε...

Πρωτομαγιά, 1821,1940,1973 κλπ έγιναν πεδίο κομματικης λαφυραγώγησης. Ο κομματισμός μαγάρισε και τις ιστορικές μνήμες μας.

Sophia Drekou είπε...

Πόσο δίκιο έχετε !!!